Біздің тарихымыз

Наша история началась в 1980 году. В 1980 году на пустынном поле появилтсь первые многоэтажки м-на  "Жулдыз"И лишь спустя 10 лет в 1990 году в м-не "Жулдыз" появилась новая школа - это средняя школа №142. За несколько летних месяцев выросли стены нового здания. Еще не весь убран строительный мусор, а школа распахнула свои двери, заливаясь трелью "Первого звонка" 1 сентября 1990 году. И 856 вновь зачисленных учеников начали свое обучение в том памятном году.
 Первым директором стала Селедкина Зоя Серафимовна.
 Из воспоминаний Селедкиной З.С "Директором СШ №142 я быланазначена по рекомендации завудующего райОНО Шарифканова Суннята Нигметкановича. До этого я 10 лет проработала учителем физики и председателем профкома в СШ  №44.
  В июне 1990 года на месте школы стоял только фундамент и коробка здания начальной школы, тем не менее, заказчик УКС горисполкома Аблекимов Камал Аблекимович и управляющий - порядчик треста "Алма-Атагорстрой" Мильграм Игорь Семенович приложили максимум усилий и за 2 оставшихся месяца (июль,август) возвели здание школы под ключ"
  Но впереди педколлектив состоявший из 52 учителей, и учащихся ждали нелегкие будни. Предстояло оборудовать и оснастить кабинеты  мебелью, учебно-наглядными пособиями, благоустроить территорию школы. И вся эта нелегкая ноша легла на плечи мужественнойженщины, первого заместителя директора по учебной часть - Тормасиной Ольги Геннадьевны.
  Из воспоминаний Тормасиной О.Г  "Я начала работать в школе с 01.08.1990 года заместителем директора по учебно-воспитательной работе. В то время завуч в школе был один, и я совмешала работу, как учебного завуча, так и завуча - организатора.
   Хорошо запомнилось строительство школы. В авгуте, когда я вышла на работу школа была полна стороительного мусора и грязи. Вручную, ползая на колянах, мы скребли и отчищали полы от этой грязи. В помощь нам присылаи учителей и учеников из других школ.Строительство продвигалось очень быстро и линейка  "Первого звонка" прошла празднично и торжественно. Трудности работы педколлектива заключались в том, что мы совершенно не знали наших учеников. Но коллектив был активный и работоспособный. и мы старались с трудностями справляться сообща. Первыми помощниками мне, как завучу, были руководители методобъединений Гусева Людмила Ивановна (начальная школа), Ли Ольга Николаевна (политехнический цикл), Банных Мислимат Гусейнова (гуманитарный цикл)"
 А школа жила и развивалась.Самые старшие - два 10-х класса участвовали в субботниках, высаживали деревья( в первый год было высажено 2000 деревьев).
  Самые младшие - три первых класса семилеток с русским языком обучения
  1 "А" - Бонина Альвина Анатольевна
  1 "Б" - Наумова Наталья Ивановна
  1 "Г" - Гофман Наталья Владимировна 
один класс с казахским  языком обучения классный руководитель Конысбаева Пернегуль, и один класс шестилеток "В" - классный руковидитель  Амельченко Ольга Владимирович, который занимался по специальной программе и в специально оборудованных классных комнатах, включающих - спальные, игровые комнаты.
  Уже в первый год была укомплектовна школьная бибилиотека, которая занимала, 6 комнат вклчая отдельный читальный зал. Много сил и труда вложила первая заведующая бибилиотекой - Ким Валентина Ивановна. 
  В соответсвии со всеми современными требованиями была оборудована школьная столовая под руководством первого завуһедующего - Лобзиной Нелли Кирилловны, инициативного и неравнодушного работника.
  Большую помощь в оснащении и оборудования школы окозали советские органы:были укомплектованы лингафонные кабинеты по английйскому и казщахскому языкам.
  Так прошел первый год жизни школы.

    В 1995 – 1996 учебном году был один 11 класс из 34 учеников, классным руководителем была Тормасина Ольга Геннадьевна

     В 1995  году была открыта школа завтрашнего дня. Так же в этом году была открыры профильные классы – Автодело и Связь.

     Из воспоминаний директора школы Лисовой Л.С «В сентябре 1995 года при СШ  №142   был открыт 1 класс с английским языком обучения по методике американского доктора Дональда Ховарда 

     Познакомившись ранее с преимушествами и особенностями системы обучения английскому языку, мы загорелись большим желанием обучать желающих и имеющих финансовые возможности детей. Нужна была, прежде всего, материальная база, соответствуюшее офисное оборудование, мебель. У нас же ничего не было. Однако стали производить набор детей, сумели заинтересоать и увлечь родителей. Послали в г. Москву в Модельную школу для прохождения тренинга завуча Дмитриеву С.Б. и первого супервайзера Лапшина Валерия Андреевича Ремонт помещения затянулся, но уже к 10 сентября все было закончено Пепрвыми учениками стали Мишуиина Рада, Чуба Дмиитрий, Бакалов Илья, Жаркова Наташа и другие мы были счастливы и горды. На презентации Школы завтрашнего Дня – ШЗД – присутствовал аким Турскибского района Малиновский Б.К., завРОО Прохорова Г.Г.»

     Среднюю школу – комплекс №142 в 1993-1994 учебном году возглавила Селедкина Зоя Серафимовна. Завучами продолжали работать – Ли Ольга Николаевна, Зенова Людмила Георгиевна. Завучами по воспитательной работе в 1994 году не было. Фактически в том году полностью обновился учительский состав.

     Также из за большой текучести военных кадров ( а в школе в основном учились дети военных) наблюдалась большая текучесть учащихся. Из четырех 9 классов был отобран один 10 класс. Если в начале 1993 года было четыре 11 класса, на конец 1993 года уже два 11 класса, а в начале 1994 году был скомплектован один 11 класс, классным руководителем которого была учитель биологии – Гирько Любовь Андреевна. 

      Также 1993 году вечерняя школа  №13 переведена в вечернее отделение при №142, заведующая вечерним отделением – Митрофанова Людмила Ильиинчиа.

      В 1994 – 1995 учебному году выпускался один 11 класс в составе 20 учащихся. Классным руководителем была учитель химии Лесун Елена Юрьевна.

      В 1994 – 1995 году произошли изменения в руководстве школы. Директором была назначена Лисова Людмила Сергеевна, завучем Адильбековна Ботагоз Жалиловна, завучем по науке Дмитриевна С.Б., завучем оргонизатором Ерошенко Л.А. и Повеквечнова С.Н. 

      В выпускном классе работали следующие учителя : Банных М.Г – русский язык и литература, Серегина Л.А – математика, Гирько Л.А. – биология, Куатова С. М. – казахская  литература.

     Из воспоминаний директора Лисовой Л.С «В середине сентября 1994 годла я была назначена директором СШ  №142. Следует сказать, что о Турксибском районе я имела смутные представления. Все произошло быстро. Но когда я пришла в школу и чем глубже стала вникать в хозяйственные дела, тем больше у меня возникало желание – все бросить, пока не поздно и уйти. На третий день работы в школе неожиданно пришли представители администрации города и ГорОНО – Алмагуль Саметовна и Елизавета Хайдаровна они хотели посмотреть на «героическую женщину. Вид же был у меня далеко не гороический и в конце их «указаний» (надо сказать доброжелательных), у меня сдали нервы. О пессимистическом настроении было доложено в вышестоящие инстанции. Вызвал меня заместитель акима района Шарифканов С.М. (замечательный человек) и сказал, что меня никуда не отпустит.

      Главное это педкадр. Но ими школа не была обоспечена на 30%. Я ездила по институтам приглашала студентов, ходила домой к пенсионерам, что бы они вышли преподавать. Все это дало положительные результаты и наверное помогло отбросить пессимизм. Добиться доброжелательного отношения в коллективе и у родителей. Был создан Попечительский совет во главе Чичиловой Н.А.

      Но самое удивительное это наши лдети. Их открытые чистые лица помогали преодолевать все трудности и идти вперед. Я преподавала историю в единственном тогда 11 классе. Между моими  трудолюбивыми питомцами и мной сложились очень хорошие отношения, поэтому приходя на уроки я чувствовала, что нужна была детям. Это тоже помогало выжить.

      В апреле 1995 года был первый творческии отчет школы. В актовом зале присутствовали учителя, учащиеся и родители. Мы продемонстрировали и рассказали все, чего мы добились за учебный год (а результаты были!). И так все необыкновенно получилось, что не выдержала завуч вечерней школы Митрофанова Л.И.   и воскликнула Ж: « Давайте считать этот день – 20 апреля 1995 года Днем рождения школы! И отмечать его ежегодно». 

Біздің тарихымыз 1980 жылы басталды. 

1980 жылы елсіз далада «Жұлдыз» шағын ауданында алғашқы зәулім үйлер пайда бола бастады.

Тек 10 жылдан кейін, 1990 жылы Жұлдыз шағын ауданында жаңа мектеп пайда болды – бұл №142 орта мектеп.   Бірнеше айдың ішінде жаңа ғимараттың қабырғалары бой көтеріп, мектеп есігі айқара ашылып 1990 жылдың 1 қыркүйегінде «Алғашқы қоңыраумен» мектеп шымылдығы ашылды. Ал 856 жаңадан қабылданған оқушы сол есте қаларлық жылда оқуын бастады.

Алғашқы директоры Селедкина Зоя Серафимовна болды.

Селедкина З.С.-ның естеліктерінен «Мен аудан басшысы Шарифканов Сүннят Нығметқанұлының ұсынысымен №142  мектепке директор болып тағайындалдым. Оған дейін 10 жыл №44 мектепте физика пәнінің мұғалімі және кәсіподақ комитетінің төрағасы  болып қызмет атқардым. 1990 жылы маусымда мектеп орнында бастауыш мектеп ғимаратының іргетасы мен қаңқасы ғана тұрды, Алайда қалалық атқару комитетінің УКС тапсырысшысы Әблекимов Камал Әблекімұлы мен «Алма-Атагорстрой» тресінің мердігері Милграмм Игорь Семенович бар күш-жігерін салып, қалған 2 айда (шілде, тамыз) мектеп ғимаратын тұрғызды.
      Бірақ алда 52 мұғалімнен тұратын педагогикалық ұжым мен студенттерді күнделікті қиын өмір күтіп тұрды. Кабинеттерді жиһаздармен, оқу және көрнекі құралдармен жабдықтау, мектеп аумағын абаттандыру қажет болды. Міне, осы ауыр жүктің бәрі қайсар әйел, директордың оқу ісі жөніндегі бірінші орынбасары – Ольга Геннадьевна Тормасинаның иығына түсті. Тормасина О.Г.-ның естеліктерінен «Мен мектепте директордың тәрбие ісі жөніндегі орынбасары болып 1990 жылдың тамыз айының 1-ші күнінен бастап жұмыс істей бастадым. Ол кезде мектепте бір ғана директордың оқу ісі жөніндегі орынбасары болғандықтан, мен оқу ісінің меңгерушісі мен ұйымдастырушы қызметін қатар алып жүрдім. Мектептің құрылысы жақсы есімде. Тамыз айында жұмысқа барсам, мектептің іші құрылыс қоқыстары мен кірге толы болды. Өз қолымызбен едендерді осы кірден сыпырып тазаладық. Бізге көмектесу үшін басқа мектептерден мұғалімдер мен оқушыларды жіберді. Құрылыс өте жылдам жүріп, «Алғашқы қоңырау» салтанатты түрде өтті. Педагогикалық ұжым жұмысының қиындығы біздің оқушыларды мүлде білмеуімізде болды. Бірақ ұжым белсенді және нәтижелі болып, барлық қиындықтарды бірге жеңуге тырыстық.  Директордың оқу ісі жөніндегі орынбасары ретінде ретінде менің бірінші көмекшілерім әдістемелік бірлестік жетекшілері Гусева Людмила Ивановна (бастауыш мектеп), Ли Ольга Николаевна (жаратылыстану бағыты), Банных Мислимат Гусейнова (гуманитарлық бағыт) болды. Сонымен мектеп одан әрі дами берді. Ең жоғарғы екі 10 сынып сенбілікке қатысып, ағаш отырғызды (бірінші жылы 2000 ағаш отырғызылды). Ең кіші сынып – орыс тілінде оқытылатын жеті жасар балалардың алғашқы үш сыныбы
1 «А» - Бонина Альвина Анатольевна
1 «Б» - Наумова Наталья Ивановна
1 «Г» - Гофман Наталья Владимировна
Қазақ тілінде оқытатын бір сынып, сынып жетекшісі Қонысбаева Пернегүл, алты жасар «Б» сыныбы – сынып жетекшісі  Амельченко Ольга Владимировна арнайы бағдарлама бойынша және арнайы жабдықталған, оның ішінде – ұйықтайтын, ойын бөлмелері бар кабинеттерде сабақ жүргізді. Бірінші жылы мектеп кітапханасы салынып, ол 6 бөлмеден және  жеке оқу залынан тұрды.  Кітапхананың бірінші меңгерушісі – Ким Валентина Ивановна көп күш пен еңбек сіңірді.
 Барлық заманауи талаптарға сай мектеп асханасы мектептің бірінші басшысы – бастамашыл, қамқор қызметкер  Нелли Кирилловна Лобзинаның жетекшілігімен жабдықталды. Кеңес өкіметі мектепті жабдықтау  мен жабдықтауға үлкен көмек көрсетті: ағылшын және қазақ тілдеріне арналған лингафондық кабинеттер жұмыс істеді.
 Осылайша мектеп өмірінің бірінші жылы да өте шықты.

1995-1996 оқу жылында 34 оқушыдан тұратын бір 11-сынып ашылып, сынып жетекшісі Тормасина Ольга Геннадьевна болды.

1995 жылы «Ертеңгі мектеп» ашылды. Сондай-ақ осы жылы автожұмыс және байланыс профильдік сыныптары ашылды. 
Мектеп директоры Л.С.Лисованың естеліктерінен «1995 жылдың қыркүйегінде №142 мектепте американдық дәрігер Дональд Ховардтың әдістемесі бойынша ағылшын тілінен 1-сынып ашылды. Ағылшын тілін оқыту жүйесінің артықшылықтары мен ерекшеліктерімен танысқаннан кейін бізде ерік-жігері бар  және қаржылық мүмкіндігі бар балаларды оқытуға деген үлкен құлшыныс пайда болды. Ең алдымен материалдық база, тиісті кеңсе техникасы, жиһаз қажет болды. Бізде оның ешқайсысы болған жоқ. Дегенмен, олар балалар жинағын шығарып, ата-аналарды қызықтырып, баурап алды.

1993-1994 оқу жылында №142 орта мектеп-кешенді Селедкина Зоя Серафимқызы басқарды. Директордың орынбасарлары қызметін Ли Ольга Николаевна, Зенова Людмила Георгиевна жалғастырды. 1994 жылы оқу-тәрбие жұмысы бойынша тәрбие ісі жөніндегі орынбасарлар болған жоқ. Негізі сол жылы ұстаздар құрамы толығымен жаңарған болатын.

Сондай-ақ, мектепте әскери қызметкерлердің балалары көп оқитын болғандықтан оқушылардың ауысуы көп болды. Төрт 9-сыныптың ішінен бір 10-сынып таңдалды. Егер 1993 жылдың басында төрт 11 сынып болса, 1993 жылдың аяғында екі 11 сынып, ал 1994 жылдың басында бір 11 сынып аяқтады, оның сынып жетекшісі биология мұғалімі Гирко Любовь Андреевна болды. 

Сондай-ақ 1993 жылы №13 кешкі мектеп №142 кешкі бөлімге ауыстырылды, кешкі бөлімнің меңгерушісі Митрофанова Людмила Ильинчия болды.

1994-1995 оқу жылында 20 оқушыдан тұратын бір 11-сынып бітірді. Сынып жетекшісі химия пәнінің мұғалімі Лесун Елена Юрьевна болды.

      1994-1995 жылдары мектеп басшылығында өзгерістер болды. Директор болып Лисова Людмила Сергеевна, оқу ісінің меңгерушісі Әділбекқызы Ботагөз Жалиловна, ғылыми меңгеруші болып Дмитриевна С.Б., ұйымдастыру орынбасары болып Ерошенко Л.А. және Повеквечнова С.Н. тағайындалды.

Бітіруші сыныпта: Банных М.Г – орыс тілі мен әдебиеті, Серегина Л.А – математика, Гирко Л.А. - биология, Қуатова С.М.- қазақ әдебиеті мұғалімдері жұмыс істеді. 

Директор Л.С.Лисованың естеліктерінен «1994 жылдың қыркүйек айының ортасында No142 орта мектептің директоры болып тағайындалдым. Айта кету керек, Түрксіб өңірі туралы түсініксіз болды. Бірақ мен мектепке келіп, экономикалық мәселелерге тереңірек үңілгенде кеш болмай тұрып бәрін тастап кеткім келді. Мектептегі жұмыстың үшінші күні күтпеген жерден қалалық әкімшілік пен ГорОНО өкілдері келді - Алмагүл Сәметқызы мен Елизавета Хайдарқызы, олар «батыр әйелге» қарағысы келді.

Әрине менің сырт келбетім батырлық емес еді, олардың «нұсқауларынан» (мейірімділік деп айтуым керек) соңында жүйкем сыр бере бастады. Жоғарғы органдарға менің пессимистік көңіл-күйім жайлы жеткізілді. Содан кейін аудан әкімінің орынбасары С.М.Шарифқанов телефон соғып (керемет адам) мені ешқайда жібермейтінін айтты.

Ең бастысы - педкадр. Бірақ мектеп олармен 30 пайыз қамтамасыз етілмеген. Мен институттарды араладым, студенттерді шақырдым, зейнеткерлердің үйіне бардым, оларда сабақ бере алады деп. Мұның бәрі оң нәтиже берді және пессимизмді жоюға көмектесті. Ұжымда және ата-анада достық қарым-қатынасқа жету. Чичилова Н.А. басқаратын Қамқоршылық кеңес құрылды.

Бірақ ең таңғаларлығы – біздің балалар. Олардың ашық, таза жүздері барлық қиындықтарды жеңіп, алға ұмтылуға көмектесті. Мен сол кездегі бар болғаны 11-сыныпта тарих пәнінен сабақ бердім. Менің еңбекқор үй жануарларыммен қарым-қатынасым өте жақсы болды, сондықтан мен сабаққа келгенде балаларға керек екенімді сезіндім. Бұл да аман қалуға көмектесті.

1995 жылдың сәуір айында мектептің алғашқы шығармашылық есебі болды. Аудиторияға мұғалімдер, оқушылар және ата-аналар қатысып, біз оқу жылында қол жеткізген барлық нәрселерді көрсетілді және айтылды. Барлығының ерекше болғаны сонша, кешкі мектептің орынбасары Митрофанова Л.И. шыдай алмай: «Бұл күнді – 1995 жылдың 20 сәуірін мектептің туған күні деп есептейік! Және оны жыл сайын атап өтейік»,-деп ұсыныс тастады.